در مورد گوته شاعر بزرگ آلماني ميگويند: در حال احتضار علائمي را با دست خود به نشانه تحرير مطالب و اشعار خود رسم ميكرده و درست پس از اين واقعه، مرگ او را در ربوده است. نيز از او نقل شده
«من به راستي براي نوشتن به دنيا آمدهام! وقتي افكارم بر صفحه كاغذ نقش ميبندد خود را خوشبختتر از هميشه احساس ميكنم.» البته او عاشق نوشتن بود. گروهي نيز شيفته مطالعه و برخي مفتون هر دو و پارهاي هم به كتب انفسي و هم تحريري ارادت داشتند. عطار، مولانا و عينالقضات از اين دسته اخير هستند.
امروز نيز همين وضعيت به جهان كتاب و كتابخواني حاكم است، ميتوان تنها به اينترنت اكتفا نمود، يا هم كتاب، هم اينترنت و يا همه رسانهها و البته كتابهاي زنده كه جاي خود را دارند. چرا كه هر چند كتابها بوستانهاي خردمندانند، خردمندان نيز آفريده همين بوستانهايند و مطالعه آنها نيز لازم، اما با اين حال به هيچ محذوري از مطالعه كتاب به معني اخص آن معذور نخواهيم بود.